Υλικά

Άδειο το τραπέζι μόνο εσύ κι εγώ να αναμετρηθούμε έχω αγοράσει όλα τα υλικά που χρειάζονται αυτή τη φορά δεν ξέχασα τίποτα ούτε να στάξω λίγη αγάπη παραπάνω να καταλάβεις επιτέλους τι είμαστε ούτε να φοβηθώ να σε δεχτώ ολόκληρο ούτε κι εσύ να με αρνηθείς πλάθω πλάθω συνέχεια ιστορίες γράφω για σένα και για εμάς για μένα ποτέ δεν είμαι εγώ η πρωταγωνίστρια σου είπα ή μάλλον εσύ το είπες ήξερες καλά τι ρόλο παίζεις στις ζωές των ανθρώπων δεν ξέρω για τους άλλους ανθρώπους δε θέλω να μάθω για τους άλλους ανθρώπους μη μου μιλάς για τους άλλους ανθρώπους εγώ ξέρω μόνο ότι πρέπει να συνεχίσω να σε πλάθω στα χέρια μου να σε νιώθω να διασπάσαι στα δάχτυλά μου αν τύχει κάποιο κομμάτι σου –απροσεξία δικιά μου- και πέσει με λεπτομέρεια και σαφήνεια θα το ξαναπάρω στα χέρια μου δε γίνεται να αποσυντίθεσαι έτσι πρέπει κάθε κομμάτι σου να υπάρχει εκεί ανέπαφο φτιάχνω παράλληλα τις γεύσεις που θα σε μαγέψουν ρίχνω λίγο μπαχάρι μόνο ίσα για τη γεύση δε θέλω να σε αποπλανήσω θέλω συνειδητά να ξέρεις πού κατευθυνόμαστε πια δε θέλω να είναι όνειρο που σκέφτηκες αλλά η πιο δικιά μας πραγματικότητα προσέχω πολύ τις λεπτομέρειες και τις δοσολογίες τι κουβέντες θα σου πω μη στάξει παραπάνω το λεμόνι και φύγει η γλύκα μέχρι πού με παίρνει να σε κοιτάζω όταν βρίσκονται και άλλοι στο δωμάτιο πόσο μπορώ να χαμογελάω χωρίς να μου χυθεί η μαγιά ακόμα την φτιάχνω με λεπτομέρεια προσέχω πολύ δεν αντέχεται άλλο λάθος τα υλικά τελειώνουν δε γίνεται να ξαναφτιάξεις κάτι από την αρχή όταν πλέον θα είναι χαλασμένο για πάντα πρόσεξα πολύ αυτή τη φορά τι υλικά να αγοράσω διάλεξα τα καλύτερα λόγια μου να σου αγοράσω τα πιο αληθινά αυτά που ποτέ δε θα μπορέσω να σου πω γι αυτό στα γράφω λες και η φωνή ξεχωρίζει τι είναι αληθινό και τι όχι διάλεξα με μεγάλη προσοχή να μη μαραθούν οι πράξεις μου να διατηρηθούν στο ψυγείο για να μπορέσω να τις χρησιμοποιήσω κι αύριο και όσο σε συνθέτω τόσο δεν καταλαβαίνω την κατασκευή σου δεν προσπαθώ να σε αναλύσω πια δε με ενδιαφέρει να μάθω τι είναι αυτό που σε κάνει τόσο διαφορετικό μου αρκεί που είσαι σε περιχύνω με μυρωδικά και αρώματα σε λούζω στο σεληνόφως αργά να ρέει το νερό ανάμεσα από τα ακροδάχτυλα να γλιστράνε τα συναισθήματα να τα νιώθω απαλά στα χέρια μου τα σημάδια από τα λόγια σου πια να μη με χτυπάνε στο στήθος οι λέξεις να σε ποτίσω κόκκινο κρασί δίπλα από τη θάλασσα να γεύομαι από τα χείλη σου πάντα έτσι δοκίμαζα τα πράγματα εγώ από τα χείλη σου για να είμαι σίγουρη ότι θα μ’αρέσουν λίγο λάδι χρειάζεται ακόμα θα βοηθήσει στο ψήσιμο μου έλεγαν οι παλιότεροι ακούω πάντα τους παλιότερους ξέρουν αυτοί από αγάπες κι από έρωτες και δίπλα από μένα στο τραπέζι υπάρχει ένα ρολόι να μου μετράει πόσο πρέπει να περιμένω όσο ετοιμάζεσαι να με υποδεχτείς θα ‘ναι σήμερα θα ‘ναι αύριο μόνο μην αργείς πολύ γιατί καίγονται οι καρδιές των ανθρώπων μετράει το ρολόι αντίστροφα και περιμένω υπομονετικά πού και πού κοιτάζω από το τζάμι να δω μήπως έρχεσαι αν είσαι έτοιμος ακόμα βλέπω πως πλησιάζεις αλλά δεν είσαι ακόμα έτοιμος βλέπω την όψη σου να αλλάζει να ενδύεσαι χαμόγελα αλλά περιμένω το σωστό χρόνο όχι όχι τώρα όχι ακόμα πρέπει πρώτα να είσαι σίγουρος να ξέρεις τι θέλεις να είσαι έτοιμος όταν θα βρεθούμε δε θέλω τα ημίμετρα ή ολοκληρωτικά δικός μου ή καθόλου δεν ανεβάζω τη φωτιά στη σωστή θερμοκρασία είσαι ίσα που σε ζεσταίνει η ανάσα μου δεν έρχομαι πιο κοντά από φόβο μη σε κάψω δεν απομακρύνομαι όμως περιμένω υπομονετικά να είσαι έτοιμος το ρολόι ακόμα χτυπάει αργοί οι χτύποι του αλλά εγώ είμαι εδώ δε σ αφήνω από τα μάτια μου ξέρω λίγο να αποστρέψεις το κεφάλι σου αλλού κι όλα χάνονται δεν είναι καιροί αυτοί για να μη δίνεις σημασία πρέπει να προσέχεις και να προστατεύεις ό,τι θεωρείς πολύτιμο δε σε χάνω από τα μάτια μου μη φοβάσαι μόλις θα είσαι έτοιμος θα το καταλάβω θα έρθω προσεκτικά εγώ να σε προϋπαντήσω μη βιάζεσαι θέλω να ξέρεις τι είσαι πρόθυμος να κάνεις και μετά και μετά ίσως δοκιμάσω επιτέλους από τη γεύση παραδείσου ίσως δω τελικά την αναμονή μου να άξιζε την προσπάθεια ίσως όλη αυτή η προετοιμασία να με ανταμείψει στο τέλος δεν έχω μυστικά αλήθεια δεν έχω στην είπα όλη τη συνταγή μου με λεπτομέρειες δεν έκρυψα τίποτα δεν απάντησα σ’όλα τα ερωτήματα μου λες μα είναι και δικιά μου αυτή η απορία δεν έχω απάντηση να δώσω ποτέ μου δεν κατάλαβα τελικά από τι υλικό είναι φτιαγμένοι οι άνθρωποι που ερωτευόμαστε;