Αναμνήσεις

Αλλιώτικος καιρός. Καλοκαιρινός και μεθυστικός. Ο πολυπόθητος χαμένος ήλιος μάς επισκέπεται ξανά και μάς σκεπάζει τα ήσυχα μεσημέρια με πέπλο αόρατου φωτός και ζεστού ύπνου. Λουσμένο σε ήλιο σε πρωτοαντίκρυσα θυμάμαι, να ενδύεσαι ένα καλοκαιριάτικο ύφασμα, κρύβοντας απ'τα λάγνα μάτια μου τους σκληρούς γυμνασμένους σου μυώνες, που η αρμύρα τούς είχε σκεπάσει μια αλλιώτικη γεύση ναυαγίου και ο ήλιος τούς είχε κάψει ανεπαίσθητα και είχε ξανθύνει το λεπτό αντρικό σου στέρνο που τόσες νύχτες ένιωσα μέσα του, την καρδιά σου να χτυπάει γρηγορότερα, πάνω στο στήθος μου.Και ύστερα τα βαθιά γαλάζια μάτια σου σαν υδάτινη αποκάλυψη θαύματος άνοιγαν για να αντικρίσουν το χαμόγελο που μόνο εσύ ήξερες να φέρνεις στα χείλη μου.

Τα βράδια γυρνούσαμε αγκαλιασμένοι και λουσμένοι από έρωτα, κρατούσες την καρδιά μου και στα χέρια μου χτυπούσαν οι φλέβες στο ρυθμό του έρωτά σου. Θυμάμαι εκείνη την πανσέληνη νυχτιά στην ακρογιαλιά του Άη-Γιάννη που με κοίταξες κατάματα λίγο προτού με φιλήσεις ξανά στα μάτια, για να βεβαιωθείς πως ασφαλίστηκαν σ'αυτά όλες οι αναμνήσεις μου μαζί σου. Πώς θα γινόταν να ξεχάσω έστω και μισό δευτερόλεπτο που έζησα δίπλα σου, πλάι σου, μέσα σου;

Σε εκείνο το βράχο δίπλα στη θάλασσα μας, μυρίζω ακόμα το ιώδιο και το άρωμά σου. Γλυκιές αναμνήσεις, ονειρεμένες μυρωδιές που πάντα δυσκολευόμουν να ξεχωρίσω, ίσως γιατί είσαι κι εσύ ένα κομμάτι της θάλασσας, το πιο αλμυρό ίσως και το πιο υδάτινο γιατί πάντα ξεγλυστράς σα σταγόνα απ'τα χέρια μου όταν προσπαθώ να απλώσω μέσα σου τα δάχτυλά μου για να σε νιώσει η κάθε αίσθησή μου πιο κοντά.

27/03/2011